Курсовая работа: Дзіцячы фальклор

Дзіцячы фальклор – гэта адлюстраванне светапогляду і жыццёвага досведу малых людзей, у якім переплецены элементы культуры, традыцый і быту. Ён уключае ў сябе народныя казкі, песні, прыпеўкі, заклікацці і гульні, што перадаюцца з пакалення ў пакаленне. Гэты від творчых выяўленняў не толькі развівае ўяўленне і крэатыўнасць дзяцей, але і служыць сродкам сацыяльнай адаптацыі ў свеце дарослых.

Казкі, якія складаюць аснову дзіцячага фальклору, звычайна маюць просты сюжэт і яркіх герояў, якія пераадольваюць цяжкасці на шляху да сваёй мэты. Часцей за ўсё яны навучаюць рашучасці, сяброўству і справядлівасці, спрыяючы фармаванню маральных якасцяў. Героі казак могуць быць як звычайнымі людзьмі, так і фантастычнымі істотамі – жывёламі, гномамі, ведзьмамі. Гэта дазваляе дзецям зразумець, што ў жыцці могуць сустракацца і добрыя, і дрэнныя людзі, і важна ўмець адрозніваць іх.

Песні і прыпеўкі, якія таксама складаюць частку фальклору, дазваляюць дзецям развіваць слыхавыя здольнасці і пачуццё рытму. Яны забаўляюць, настрайваюць на пазытыўную хвалю і спрыяюць засваенню мовы. Гульні, у якія гуляюць дзеці, акрамя забаўнага складніка, таксама выконваюць адукацыйную функцыю, вучаць працаваць у камандзе, браць на сябе адказнасць і прымаць рашэнні.

Асобную ўвагу варта надаць беларускім народным танцамі, якія з'яўляюцца часткай дзіцячага фальклору. Танцы развіваюць фізічную актыўнасць, спрыяюць згуртаванні дзяцей і фармуюць камунікатыўныя навыкі. Традыцыйныя стылі танцавання перадаюць гістарычныя і культурныя каштоўнасці, падкрэсліваючы ўнікальнасць беларускага народа.

Дзіцячы фальклор таксама адлюстроўвае менталітэт, традыцыі і звычаі беларусаў, якімі можна ганарыцца. Адна з галоўных мэтаў захавання гэтага багацця – не толькі захаваць спадчыну, але і данесці яе да сучаснага пакалення, спрыяючы ягонім духоўным, культурным і сацыяльным каштоўнасцям. Праз гісторыі і гульні новыя пакаленні навучаюцца павазе да свайго мінулага, што робіць іх больш свядомымі грамадзянамі сваёй краіны.